ΛΟΥΤΡΑ ΠΟΖΑΡ - ΡΑΜΝΟΜΠΑΡ

ΛΟΥΤΡΑ ΠΟΖΑΡ (ΛΟΥΤΡΑΚΙ)

ΧΑΡΑΔΡΑ ΡΑΜΝΟΜΠΑΡ - ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2004

6 ΜΕΛΗ ΤΟΥ Ο.Υ.Σ.Τ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΣΑΒΒΑΣ (ΠΟΝΤΙΟΣ)

ΣΤΑΘΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ

ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ

Αν και κατάγομαι από το νομό Πέλλας, και συγκεκριμένα από την Κρύα Βρύση, ποτέ δε με έφερε ο δρόμος μου στα λουτρά του Πόζαρ, για τα οποία τόσα και τόσα είχα ακούσει, γι’ αυτό και δέχτηκα αμέσως και ασμένως την πρόσκληση του αρχηγού - ένας είναι ο αρχηγός - για μια επίσκεψη και πορεία στη χαράδρα του Ράμνομπαρ.

Εγώ έφυγα από Κατερίνη στις 06:45, για να είμαι στην ώρα μου στον τόπο συνάντησης. Τα πέντε άλλα μέλη ξεκινούν από Θεσσαλονίκη 07:00 με προορισμό την Αριδαία. Δώσαμε ραντεβού έξω από την πόλη, για να συνεχίσουμε όλοι μαζί για τα λουτρά και από εκεί να χωθούμε στη χαράδρα και... όπου μας βγάλει! Βρεθήκαμε και γραμμή για τον προορισμό μας.

Λίγα λεπτά αργότερα έχουμε ήδη παρκάρει και απολαμβάνουμε ένα ζεστό καφεδάκι στην πισίνα των λουτρών συνοδευόμενο από τη ζεστή ακόμη τυρόπιτα της αδερφής μου της Σοφίας. Πήραμε δυνάμεις, ξεμουδιάσαμε και ξεκινάμε.

Το μονοπάτι (Μ2¹) είναι πολύ καλά σημαδεμένο και έχοντας το ρέμα πότε αριστερά και πότε δεξιά ανηφορίζει με σχετικά ήρεμο τρόπο. Συναντάμε στην κοίτη του ρέματος μεγάλες πέτρες με διάμετρο έως και 6-8 μέτρα και σε πολλές περιπτώσεις οι πέτρες αυτές έχουν σφηνωθεί σε ρίζες μεγάλων πλατανιών που μοιάζει να τις αγκαλιάζουν.

Σε 1 ώρα και 30΄ φτάνουμε σε ένα μέρος κλειστό από βράχους και δέντρα στο οποίο ρίχνει τα νερά του ένας μεγάλος καταρράκτης και σχηματίζεται μάλιστα και μια μεγάλη γούρνα. Όλοι βουτήξαμε στα παγωμένα νερά του για να δροσιστούμε. Ακολούθησε τι άλλο; Καλά καταλάβατε, τσιπουράκι παγωμένο με φυσικό τρόπο στα νερά του καταρράκτη και μεζεδάκια...

Η επιστροφή έγινε από άλλη διαδρομή, που ήταν ιδέα του Δημήτρη του Λ. Πρώτη φορά επιστρέφαμε στη βάση μας και ανηφορίζαμε...Κάναμε ένα μεγάλο γύρο προς τα δεξιά. Στη διαδρομή συναντήσαμε χωράφια με ντομάτες και πιπεριές, μικρές στο μέγεθος αλλά με μια γεύση... τρέλα! Μάλιστα 2-3 από μας μάζεψαν και για το σπίτι μερικές. Επίσης συναντήσαμε καρυδιές με πεντανόστιμα καρύδια και συκιές με ώριμα γλυκύτατα σύκα, . Λίγο μπερδευτήκαμε (λογικό με το Δημήτρη Λ. να μας οδηγεί...), αλλά τελικά βρήκαμε το δρόμο της επιστροφής. 1ώρα και 30΄ διήρκεσε η επιστροφή.

Αμέσως τρέξαμε στη μεγάλη πισίνα των λουτρών και αφού πληρώσαμε από 3 € αφήσαμε τα κορμιά μας να χαλαρώσουν στο 37C^ο νερό της για περίπου 30΄.

Στην επιστροφή για Κατερίνη και Θεσσαλονίκη κάναμε μια στάση στον «Καλοφαγά» στο Λουτράκι, όπου και καταναλώσαμε μισό κατσικάκι, έτσι για «φρούτο» που λένε!