Αγία Κόρη Βρύση Ίταμος

 Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου

   Δυο ημέρες πριν ο Νίκος Ι. μου πρότεινε να κάνουμε μια εξόρμηση στον Όλυμπο. Συμφώνησα και καθορίσαμε την ώρα αναχώρησης. Έτσι στις 08:15΄ ήμουν στο σπίτι του και ξεκινούσαμε για τον Όλυμπο, τη βόρεια πλευρά του.

   Ακολούθησα το δρομολόγια Κατερίνη-Βροντού-Αγία Κόρη και σε  λίγη ώρα έστριβα με κατεύθυνση  προς τη Βροντού. Σε 30΄ συνολικά φτάσαμε στον προορισμό μας και αρχίσαμε τις ετοιμασίες, δηλ. να φοράμε τα ορειβατικά, να παίρνουμε τα μπαστούνια μας και να ζαλωνόμαστε τα σακκίδιά μας. 08:52΄ αρχίζει η πορεία.

    Ακολουθήσαμε το μονοπάτι που αρχίζει στα δεξιά του δρόμου όπως φτάνει κανείς εκεί και ,αφού περάσαμε το πρώτο εμπόδιο νερών, αρχίσαμε να ανηφορίζουμε.
   Δεν υπήρχαν πολλές εναλλαγές τοπίου στην πορεία μας και το μόνο που μας κίνησε το ενδιαφέρον ήταν ένας ιστός αράχνης που περίμενε υπομονετικά κάποιο θύμα για την τεχνίτισσα αράχνη που τον ύφανε και δύο συναντήσεις που είχαμε με σκιουράκια, τα οποία προς μεγάλη λύπη μου δεν προλάβαμε να φωτογραφίσουμε.
    Σε 35΄ συναντήσαμε ένα σημείο όπου τα νερά του ρέματος έγλυφαν χορταριασμένο βράχο που στο τέλος σχημάτιζε λιμνούλα. Μάλιστα στο βράχο φύτρωνε και το φυτό "Μη μου άπτου".

   Μετά από άλλη 1 ώρα και 20΄ φτάσαμε στη βρύση Ίταμος. Ξεδιψάσαμε με το παγωμένο νερό της και κινήσαμε για πίσω.
   Στο μέσο περίπου της διαδρομής, στο σημείο που υπάρχει πινακίδα Προς Αγία Κόρη ,στα αριστερά μας ακούσαμε θόρυβο από το ρέμα, κάτι που δεν το είχαμε προσέξει όπως ανεβαίναμε. Κάναμε μια παράκαμψη 1΄-2΄ και αντικρίσαμε ένα καταπληκτικό μέρος. Το ρέμα για άλλη μια φορά "ζωγράφιζε" δημιουργώντας καταρρακτάκια και λιμνούλες. Απαθανατίσαμε το τοπίο και συνεχίσαμε την επιστροφή.

    Σε λιγότερο από 4 ώρες ήμασταν στο αυτοκίνητο. Αλλάξαμε και κινήσαμε για την Κατερίνη...