31 Αυγούστου του 2009 ο Στάθης συνοδεύει δύο υποψήφια μέλη των ΟΥΣΤ στη δοκιμασία τους. Η πορεία που επιλέχθηκε είναι αυτή από Άγιο Κωνσταντίνο Δίου και μέσω του ρέματος του Ουρλιά τερματισμός στην Κορομηλιά. Τα προς κρίση μέλη είναι ο Αντώνης και ο Διονύσης, συνάδελφοι του Στάθη.
Η συνάντηση ορίστηκε στο σπίτι του Αντώνη στις 8 π.μ. Ο Διονύσης άργησε στο ραντεβού, κάτι που θεωρείται αρνητικό και θα ληφθεί υπόψη στην τελική βαθμολογία του. Τελικά ήρθε και φύγαμε για το σημείο από όπου θα άρχιζε η πορεία. Προορισμός μας ο Άγιος Κωνσταντίνος Δίου. Πριν τις 9 π.μ. ξεκινάει η ανάβαση. Παρατήρηση πρώτη του Στάθη: δεν έχουν τα κατάλληλα παπούτσια όπως επίσης και μπαστούνια ορειβασίας. Το πρώτο δε διορθώνεται ενώ το δεύτερο με λίγο κόπο, εφόσον γνωρίζεις από δέντρα, λύνεται.Ξεκινήσαμε με κάποια πειράγματα, θετικό για τη βαθμολογία τους, και με ερωτήσεις για τα φυτά που συναντούσαμε. Ο ρυθμός μας ήταν καλός και σε κάθε ευκαιρία ξεφεύγαμε από το καλοσημαδεμένο μονοπάτι και απολαμβάναμε τη θέα που μας πρόσφερε πότε ένας καταρράκτης πότε γαλαζοπράσινες βάθρες και καταπράσινες πλαγιές. και πότε ο κάμπος. Έκανε μεγάλη εντύπωση στους δυο νέους ορειβάτες η άγρια ομορφιά του τοπίου και τα πολλά νερά που συναντούσαμε, γιατί έχοντας περπατήσει τον Όλυμπο από την πλευρά του Λιτοχώρου δεν είχαν συναντήσει νερά παρά μόνο στον Ενιπέα. Άλλη χάρη έχει ο βόρειος Όλυμπος!
Μετά από πορεία τριών περίπου ωρών - καθυστερήσαμε αρκετά κόβοντας και καθαρίζοντας 3 βέργες από κρανιά χωρίς να έχουμε τα κατάλληλα μέσα, αλλά τελικά τα καταφέραμε και εφοδιάστηκαν ο Αντώνης και ο Διονύσης με τα απαραίτητα ορειβατικά μπαστούνια - φτάσαμε στον προορισμό μας, την Κορομηλιά. Ο χρόνος κρίθηκε ικανοποιητικός και η βαθμολογία τους θα είναι καλή στο σκέλος αυτό!
Κορομηλιά όνομα και πράμα η τοποθεσία. Η γύρω περιοχή και τα λοφάκια γεμάτα κορομηλιές με ώριμα γλυκά και ζουμερά κορόμηλα, τα οποία και τιμήσαμε!
Στο καταφύγιο συναντήσαμε το Γιώργο, ο οποίος και μας έκανε ένα πολύ καλό δώρο! Μην είστε αδιάκριτοι... Δεν τα λέμε όλα όσα κάνουμε! Πάντως η επιστροφή μας έγινε ευκολότερη...
Το καλύτερο τους το φύλαγα για το τέλος! Δύο λεπτά από το σημείο που είχαμε αφήσει το αυτοκίνητο υπάρχει μια γαλαζοπράσινη λιμνούλα που γεμίζει από τα νερά ενός μικρού καταρράκτη. Φανταστική εικόνα, ειδικά αν τη βλέπεις για πρώτη φορά! Τους οδήγησα, λοιπόν, εκεί με σκοπό να κάνουμε μπάνιο στα "δροσερά" νερά της. Φυσικά και τους είχα ενημερώσει από πριν, ώστε να έχουν φέρει μαζί τους μαγιό και πετσέτα.
Εκεί συναντήσαμε και άλλους και μάλιστα μια οικογένεια με τα δυο παιδάκια της απολάμβανε το τοπίο και τη δροσιά του. Τα παιδάκια είχαν μπει ήδη στη λιμνούλα. Το πρόβλημα που προέκυψε από την παρουσία τους και είχε σχέση με το πού θα αλλάξουμε λύθηκε με τη βοήθεια του Διονύση.
Πρώτος βυθίστηκα στην αγκαλιά των νερών εγώ ο Στάθης. Ομολογώ ότι στην αρχή σου φαίνονται παγωμένα, αλλά πολύ γρήγορα η αίσθηση αυτή δίνει τη θέση της σε αυτή της ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ! Διέκρινα αρχικά ένα δισταγμό... Γρήγορα ο Αντώνης με ακολούθησε όχι και τόσο πρόθυμα, όμως σε λίγο δεν ήθελε να βγει! Τέλειο μπάνιο στα νερά από τα λιωμένα χιόνια του βουνού των Ολύμπιων θεών! Ο Διονύσης τελικά δεν πείστηκε να μας κάνει παρέα - ήταν και λίγο βιαστικός, δεν είχε φέρει και μαγιό - γεγονός αρνητικό... Δεκαπέντε λεπτά ήταν αρκετά να μας δροσίσουν και να αποφασίσουμε να επιστρέψουμε στον πολιτισμό.
Τελικά η βαθμολογία ήταν ικανοποιητική, όμως θα πρέπει να παρουσιαστούν και στην υπόλοιπη ομάδα των ΟΥΣΤ και ειδικά στον πρόεδρο (μη ρωτάτε ποιος είναι ο πρόεδρος, ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ), ώστε να κριθεί η καταλληλότητα για την ένταξή τους στους ΟΥΣΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου