Την εκτίμησή μου σε όλες και όλους...!
Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016
Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016
Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016
Οι ΟΥΣΤ στο Παπά Ρέμα
Να πώς αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε αυτή τη συνάθροιση και βόλτα στο βουνό, στον Όλυμπο...
Για δεύτερη χρονιά δημοσίευσα στο Facebook φωτογραφίες της κουμαριάς που έχω στον κήπο μου αλλά και κούμαρα που την εποχή αυτή έχω τη χαρά να απολαμβάνω καθημερινά κόβοντάς τα από το δέντρο. Ο φίλος και συνιδρυτής των ΟΥΣΤ (αρχηγός, πρόεδρος, επίτιμος..., μη γράψω άλλους τίτλους του, γιατί τελειωμό δεν έχουν...), ο Χρύσανθος, με ρώτησε αν έχουν ωριμάσει τα κούμαρα στο βουνό και του απάντησα ότι την Κυριακή 20 του Νοέμβρη θα πήγαινα με τον γιο μου και έναν φίλο του στο Παπά Ρέμα, οπότε και θα του έλυνα την απορία. Χάνει ευκαιρία ο Χρύσανθος; Φυσικά και όχι...
Αρχίζει, λοιπόν, τα σήματα καπνού, τα τηλέφωνα ήθελα να πω, και οργανώνει τα υπόλοιπα από τα ιδρυτικά μέλη, εκτός του Δημήτρη, του ενός από τους δύο. Κάλεσε τον Χρήστο (ιδρυτικό μέλος), τον έτερο Δημήτρη (ιδρυτικό μέλος), τον Κώστα, τον Ευθύμη και τον Κυριάκο, που ήρθαν πολλές φορές μαζί μας και είναι άξια μέλη των ΟΥΣΤ, και τον Σπύρο τον hichtech, που όποτε ήρθε στην παρέα ήταν και είναι άψογος! Έκλεισε η παρέα από Θεσσαλονίκη.
Εγώ προσκάλεσα τον φίλο και κουμπάρο Νίκο και τον φίλο Δημήτρη, ορειβάτη με αρκετά μεγάλη εμπειρία και πάντα πρόθυμο, ειδικά όταν ακούει για ΟΥΣΤ. Ο πρώτος λόγω ασθένειας δε θα ερχόταν, ο δεύτερος δεν έχασε την ευκαιρία, ενώ ο γιος μου και ο φίλος του αρρώστησαν και έμειναν στην Κατερίνη. Κρίμα, γιατί θα πέρναγαν το τεστ του τσίπουρου, για να δοκιμαστούν αν αξίζουν να γίνουν τα νεότερα μέλη των ΟΥΣΤ. Ελπίζω το τεστ να γίνει στο άμεσο μέλλον...
Ραντεβού στους Αγίους Αποστόλους στις 09:00. Εγώ θα περίμενα τον Δημήτρη τον γαμπρό μου να κατέβη από το Ελατοχώρι με ποδήλατο, παρακαλώ, για να πάμε μαζί στο ραντεβού, ενώ οι υπόλοιποι από Θεσσαλονίκη και Λιτόχωρο θα βρίσκονταν στο σημείο που συμφωνήσαμε.
Ο Δημήτρης άργησε λίγο να έρθει και φτάσαμε στο ραντεβού μας με μια μικρή καθυστέρηση. Χαιρετηθήκαμε, χαρήκαμε που βρεθήκαμε με κάποιους μετά από αρκετό καιρό, και 09:45΄ ξεκινήσαμε για το Ρέμα. Φωτογραφικές, βιντεοκάμερες και GPS όλα σε δράση. Φύγαμε...
Στην πορεία δεν έλειπαν τα πειράγματα... Κάποια διαλείμματα για φωτογραφίσεις και κουβεντούλα, κάποια άλλα για ανάσες και σε 2 ώρες και 33΄ φτάσαμε στον προορισμό μας.
Τι ακολούθησε; Ό,τι κάθε φορά που βρισκόμαστε. Αρχικά ψάχνουμε για στενά ξύλα, κατόπιν βγάζουμε τις προμήθειες και ετοιμάζουμε, καλύτερα να πω ετοιμάζουν τα του γεύματος ο Χρύσανθος και ο Χρήστος, οι ειδικοί. Οι υπόλοιποι κάθε φορά τους βαθμολογούμε και ποτέ έως σήμερα δεν πήραν βαθμό κάτω από 20 με άριστα το 20!
Αφού ετοίμασε ο Χρύσανθος αυτά που ήθελε, πήγε να ψάξει ένα μπουκάλι κρασί που είχε κρύψει εκεί γύρω το 2005. Τι ρωτάτε, αν το βρήκε; Πάτε καλά! GPS είναι ο άνθρωπος... Το βρήκε και μάλιστα πολύ γρήγορα. Το μπουκάλι εξωτερικά "ταλαιπωρημένο", ελπίζαμε όμως το περιεχόμενό του να μην είχε αλλοιωθεί. Και, ω του θαύματος, το κρασί ήταν θαυμάσιο. Φυσικά πριν το γευτούμε αρχίσαμε με τα μεζεδάκια, την κλασική πολυσαλάτα του Χρύσανθου με ένα νέο συστατικό, τη δαμασκηνοελιά (χάνετε όσοι δεν έχετε γευτεί αυτό το είδος ελιάς), και κλασικά με κόντρες με τσίπουρο τριών παραλλαγών. Φυσικά τις "τιμήσαμε" και τις τρεις! Για το τέλος του γεύματος ( μετά από τα λουκάνικα, τα σπέσιαλ ψαρικά του Ευθύμη, την πρασόπιτα και κασερόπιτα του Χρήστου και πολλά και διάφορα άλλα) αφήσαμε το κρασί. Ποίημα, ποίημα... άλλο να σας το λέω και άλλο να το πίνουμε (εμείς, όχι εσείς που διαβάζετε το κείμενο χωρίς να είστε στην παρέα μας). Άλλη μια φορά για εμπέδωση: ΠΟΙΗΜΑ!
Γλυκό, θα μου πείτε, δεν είχε το τσιμπούσι: Τι θέλετε... Σάμαλι, πορτοκαλόπιτα, παστέλι, μπάρες με ξηρούς καρπούς... θέλετε κι άλλα;
Και "σπάει ο διάολος το ποδάρι του"... Λίγο πριν φύγουμε, την ώρα που συμμαζεύαμε, ο Χρήστος κάνει μια κίνηση, γλιστράει και πέφτει... Κάποια γδαρσίματα υποφέρονται αλλά κάτι σαν στραμπούλισμα... δεν ήταν ανάγκη να του λάχει. Κι όμως! Το θηρίο ο Χρήστος δεν το έβαλε κάτω και με ένα πόδι σχεδόν έκανε την αντίστροφη πορεία της επιστροφής σχετικά γρήγορα. Του ευχόμαστε να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά!
Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016
Μια βόλτα στον Ουρλιά
 |
| Θυμάρι, Galium anisophyllon subsp. plebeium, Όλυμπος 450 μ. 9-10-16 |
 |
| Colchicum confusum, Όλυμπος 9-10-16 |
Κυριακή πρωί, 9 Οκτωβρίου 2016 08:25' το πρωί, ήρθε και με πήρε ο Κώστας με τον Μάκη. Θα πηγαίναμε στον Όλυμπο, κάπου στον Βόρειο Όλυμπο... πού ακριβώς δεν ξέραμε! Αρχηγός και διοργανωτής ο Νίκος. Αφού φτάσαμε στο σπίτι του Νίκου, αλλάξαμε αυτοκίνητο και μας πήρε όλους ο Νίκος στο δικό του. Μας πήγε στον Άγιο Κωνσταντίνο, για να πάμε μια βόλτα στον Ουρλιά.
09:08΄ ξεκινήσαμε! Καλή παρέα, όρεξη για κουβέντα, χαλαρό περπάτημα και σε 50' περίπου φτάσαμε στον καταρράκτη του Κόκκινου Βράχου. Απόλυτη ησυχία... Ήμασταν μόνοι μας! Εδώ και καιρό δε μου είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Καλό αυτό! Αλλά το καλό κράτησε για 10' μόλις. Πήραμε θέση κάπου στην πλαγιά, για να μας λούζουν οι ακτίνες του ήλιου, όταν ακούσαμε τις πρώτες φωνές-τσιρίδες... Πάει η ησυχία!
Εκεί στην πλαγιά καθίσαμε και φάγαμε από ένα φρούτο, μήλο από τον Κολινδρό που έφερε ο Μάκης, ενώ αυτός έφαγε και ένα μεγάλο σάντουιτς. Συζητήσαμε τι θα κάνουμε και αποφασίσαμε να ανηφορίσουμε το μονοπάτι προς τον Άγιο Βασίλειο της Καρίτσας και μετά να διασχίσουμε το ρέμα και να βρεθούμε στο αυτοκίνητο,
Είχα κάνει τη διαδρομή Άγιος Βασίλειος-Κόκκινος Βράχος-Άγιος Κωνσταντίνος-Ρέμα-αυτοκίνητο αρκετές φορές, αλλά πρώτη φορά θα έκανα τη διαδρομή "ανάποδα"...
Έγινε και αυτό... Στη διαδρομή χωριστήκαμε σε 2 ομάδες. Συζητούσαμε και ανηφορίζαμε στην αρχή, ενώ περίπου 40' της ώρας αργότερα πήραμε τον κατήφορο και σε ακόμη 60' φτάσαμε στο σημεό όπου έπρεπε να στρίψουμε δεξιά και να κατέβουμε και να ανέβουμε το ρέμα. 10' και φτάσαμε στο αυτοκίνητο.
Επειδή καθυστέρησαν λίγο ο Νίκος με τον Κώστα, εγώ με τον Μάκη πήγαμε έως τον πρώτο καταρράκτη μαι βόλτα και επιστρέφοντας βρήκαμε την παρέα μας να είναι έτοιμη για αναχώρηση.
Καλύψαμε σύμφωνα με το App Viewranger 6,32 χιλιόμετρα σε 3:17:59 με στάσεις μέσα, ενώ σύμφωνα με το Endomondo κάναμε καθαρό χρόνο 1:57:07.
Μια βόλτα στον Ουρλιά
|
| Galium anisophyllon subsp. plebeium, Όλυμπος 450 μ. 9-10-16 |
|
| Colchicum confusum, Όλυμπος 9-10-16 |
Κυριακή πρωί, 9 Οκτωβρίου 2016 08:25' το πρωί, ήρθε και με πήρε ο Κώστας με τον Μάκη. Θα πηγαίναμε στον Όλυμπο, κάπου στον Βόρειο Όλυμπο... πού ακριβώς δεν ξέραμε! Αρχηγός και διοργανωτής ο Νίκος. Αφού φτάσαμε στο σπίτι του Νίκου, αλλάξαμε αυτοκίνητο και μας πήρε όλους ο Νίκος στο δικό του. Μας πήγε στον Άγιο Κωνσταντίνο, για να πάμε μια βόλτα στον Ουρλιά.
09:08΄ ξεκινήσαμε! Καλή παρέα, όρεξη για κουβέντα, χαλαρό περπάτημα και σε 50' περίπου φτάσαμε στον καταρράκτη του Κόκκινου Βράχου. Απόλυτη ησυχία... Ήμασταν μόνοι μας! Εδώ και καιρό δε μου είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Καλό αυτό! Αλλά το καλό κράτησε για 10' μόλις. Πήραμε θέση κάπου στην πλαγιά, για να μας λούζουν οι ακτίνες του ήλιου, όταν ακούσαμε τις πρώτες φωνές-τσιρίδες... Πάει η ησυχία!
Εκεί στην πλαγιά καθίσαμε και φάγαμε από ένα φρούτο, μήλο από τον Κολινδρό που έφερε ο Μάκης, ενώ αυτός έφαγε και ένα μεγάλο σάντουιτς. Συζητήσαμε τι θα κάνουμε και αποφασίσαμε να ανηφορίσουμε το μονοπάτι προς τον Άγιο Βασίλειο της Καρίτσας και μετά να διασχίσουμε το ρέμα και να βρεθούμε στο αυτοκίνητο,
Είχα κάνει τη διαδρομή Άγιος Βασίλειος-Κόκκινος Βράχος-Άγιος Κωνσταντίνος-Ρέμα-αυτοκίνητο αρκετές φορές, αλλά πρώτη φορά θα έκανα τη διαδρομή "ανάποδα"...
Έγινε και αυτό... Στη διαδρομή χωριστήκαμε σε 2 ομάδες. Συζητούσαμε και ανηφορίζαμε στην αρχή, ενώ περίπου 40' της ώρας αργότερα πήραμε τον κατήφορο και σε ακόμη 60' φτάσαμε στο σημεό όπου έπρεπε να στρίψουμε δεξιά και να κατέβουμε και να ανέβουμε το ρέμα. 10' και φτάσαμε στο αυτοκίνητο.
Επειδή καθυστέρησαν λίγο ο Νίκος με τον Κώστα, εγώ με τον Μάκη πήγαμε έως τον πρώτο καταρράκτη μαι βόλτα και επιστρέφοντας βρήκαμε την παρέα μας να είναι έτοιμη για αναχώρηση.
Καλύψαμε σύμφωνα με το App Viewranger 6,32 χιλιόμετρα σε 3:17:59 με στάσεις μέσα, ενώ σύμφωνα με το Endomondo κάναμε καθαρό χρόνο 1:57:07.
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)