Αύγουστος του '90 και με το φίλο Δημήτρη, μετά από δική του πρόταση, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τη Σαμαρίνα και να ανέβουμε στη δεύτερη ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας, στο Σμόλικα. Την πρώτη ημέρα μας "υποδέχτηκε" μια δυνατή καταιγίδα, που μας ανάγκασε να κατασκηνώσουμε μία ώρα ψηλότερα από το χωριό με κατεύθυνση την κορυφή. Στήσαμε το αντίσκηνο, απολαύσαμε καφεδάκι, συζητήσαμε, είπαμε τα αστεία μας και πέσαμε να κοιμηθούμε, γιατί την επομένη μας περίμενε κάτι το επίπονο. Η ανάβαση ήταν απαιτητική σε χρόνο και δυνάμεις. Στην κορυφή όμως μας αποκαλύφθηκε μια εξαιρετική θέα. Στα πόδια μας η Δρακόλιμνη του Σμόλικα και απέναντι η οροσειρά της Γκαμήλας με την κορυφογραμμή της. Η επιστροφή μας επισπεύσθηκε λόγω άλλης μιας καταιγίδας με τους κεραυνούς να "σφυρίζουν" πάνω από τα κεφάλια μας.
Αύγουστος του '90 και με το φίλο Δημήτρη, μετά από δική του πρόταση, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τη Σαμαρίνα και να ανέβουμε στη δεύτερη ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας, στο Σμόλικα. Την πρώτη ημέρα μας "υποδέχτηκε" μια δυνατή καταιγίδα, που μας ανάγκασε να κατασκηνώσουμε μία ώρα ψηλότερα από το χωριό με κατεύθυνση την κορυφή. Στήσαμε το αντίσκηνο, απολαύσαμε καφεδάκι, συζητήσαμε, είπαμε τα αστεία μας και πέσαμε να κοιμηθούμε, γιατί την επομένη μας περίμενε κάτι το επίπονο. Η ανάβαση ήταν απαιτητική σε χρόνο και δυνάμεις. Στην κορυφή όμως μας αποκαλύφθηκε μια εξαιρετική θέα. Στα πόδια μας η Δρακόλιμνη του Σμόλικα και απέναντι η οροσειρά της Γκαμήλας με την κορυφογραμμή της. Η επιστροφή μας επισπεύσθηκε λόγω άλλης μιας καταιγίδας με τους κεραυνούς να "σφυρίζουν" πάνω από τα κεφάλια μας.
